NIEUWSFLASH: “Roots int Hofke 2021 SOLD OUT: Onze vrijdag, met Black Box Revelation als headliner, was al lange tijd uitverkocht. En nu, voor het eerst in onze geschiedenis, zijn ook alle tickets voor zaterdag de deur uit. Ook de voorverkoop voor zondag breekt alle records…”

NEEDLE and THE PAIN REACTION is al sinds 1999 een dynamisch trio uit de Gentse alternatieve muziek scene. Zij gooiden op vrijdagavond in Oud-Turnhout achter het Kunst- en Erfgoedcentrum Het Hofke van Chantraine de trossen voor en achter los, van het dit jaar wat later geplande roots festival GOEZOT int HOFKE. Dat dit festival al aan zijn 17de editie toe is en na uitstel door de Covid-19 epidemie nog geen defibrillator nodig had om te overleven, zegt veel over de kwalitatieve aspecten van dit ondertussen vaste item op de lijst van onze jaarlijkse “niet te missen” knusse festivals in de Lage Landen.

N&tPR bestaat uit gitarist/zanger Wim Deliveyne, drummer/zanger Peter De Bosschere & bassist/zanger Luc Waegeman, drie muzikanten die al in andere bands speelden en die ook nog met eigen en andere muzikale projecten bezig zijn. Zij noemen hun muziek “Dark Groovy Sonic Guitar Indie Rock”. Met o.a. twee Canadese tours (in 2006 en 2007) en een UK-tour (in 2014) bouwde N&tPR sterk aan hun live-reputatie. In Gent bij Kinky Star Records (het label van oprichter Luc Waegeman) brachten ze al vijf albums uit. Hun laatste stekelige release ‘Porcupine’ en de digitale release ‘Paper Trails’ verschenen in 2016. Waarschijnlijk, door de voodoo naald die ze in je hart steken, is dit de meest heavy opener die Goezot int Hofke ooit gehad heeft en dit jaar nodig had…

Het was op deze wat frisse uitverkochte vrijdagavond even wennen aan de situatie, niet goed wetend welke golf er met de Needle & the Pain Reaction over ons heen zou gaan rollen. Het trio was er duidelijk klaar voor en gaf er rond half negen met “Everyone” een ferme en erg luide lap op. Het was meteen duidelijk dat frontman Wim Deliveyne, aangemoedigd door de ritmesectie, hier met een sneltreinvaart doorheen de wei wou razen terwijl De Bosschere zijn drumsticks gebruikte om de snelheid nog wat meer op te drijven. “One to Fight For” en “Backfire” waren recentere nummers die dit jaar als single verschenen. Een rustig moment, dat een romance opleverde tussen bassist en drummer, werd er ingelast met “Butterfly” en voor hen die haar verhaal wouden horen, was er (uit hun Stekelvarken-album) “Chipmonk”. Tot op het einde er lekker wild ertegenaan gaan en de aanwezigen voor de headliner opwarmen, dat deden deze drie met verve. En ja, nog dit: hij bestaat écht de “Supermarket Hero”!

Na een korte tussenkomst van DJ Funkie Frankie op de Riverside Stage was het rond tien uur tijd voor de twee pubers (toen 15 en 17 jaar oud), de nog onbekende revelatie die zo’n 15 jaar geleden in het hofke, iedereen voor de eerste keer al eens het gras onder de voeten wegmaaide. Jan Paternoster (gitaar/zang) en Dries Van Dijck (drums) zaten samen in The Mighty Generators en vervolgden in 2005 hun weg, aanvankelijk als Thickfreakness (genaamd naar het gelijknamige 2003 Fat Possum-debuut van The Black Keys) maar al snel veranderde de naam naar BLACK BOX REVELATION. Deze nu dertigers -op de handen gedragen door Studio Brussel en Humo- speelden o.a. al op het Dour Festival, Rock Werchter, Pinkpop en Pukkelpop en staan, na een recent optreden op Rock Herk, hier eindelijk nog eens opnieuw en (sinds hun vijfde album) met drie -een “duo met drie”- met multi-instrumentalist Jasper Morel, op het podium. Vijf studio (en een live) albums hebben ze al uitgebracht. Hun debuut ‘Set Your Head on Fire’ in 2007 en ‘Tattooed Smiles’ lag op de planken in 2018. Ze spelen nog steeds hun vertrouwde garagerock met bluesroots (volgens de NY Times “proto-punk”), maar de rauwe sound is veel gepolijster geworden. Het klopt met wat ik al ergens over hun las: “Ze zijn net zo blij met een drummachine-beat en een hoop overgedubde percussie, zolang de muziek maar zijn vrolijke, trashy crash maakt…”. Wij keken, na hun optreden tijdens Blues Peer 2019, opnieuw uit naar één van de beste Belgische live-acts van het decennium.

Live is Black Box Revelation nog steeds een onweerstaanbare aanstekelige live-machine waarvan de muzikanten al uit een aardig volgeschreven songbook kunnen putten. Ze openden hier hun set (ook) met “Gloria”, dat in 2015 met The Gospel Queens opgenomen werd op hun vierde album ‘Highway Cruiser’. De muzikale trip die ze daarna met ons deden, was er een met meerdere hoogtepunten waarbij Paternoster steeds de hoofdrol opeiste. Ik noem hier o.a. “Built to Last” een nummer dat ze opnamen met Seasick Steve, “Tattooed Smiles” dat bij velen duidelijkeen belletje deed rinkelen, “High on a Wire” waarin wat reggae zat, “Never Alone – Always Together” het waarom van de derde man en “Blown Away”. Vooral in dit laatste nummer deed Paternoster met een lange intense en snedige solo, die me zelf even aan Neil Young en zijn Crazy Horse deed denken, het vuur in de pan slaan en bewees hij zijn meesterlijk kunnen. Met “My Perception” katapulteerde hij ons terug naar zijn 2011-album en rondde BBR de vertrouwde set af. Natuurlijk kwam er “meer” en pas na de titelsong van hun debuutalbum “Set Your Hands on Fire”,leken de duizend (of méér?) uitgelaten vooral jonge aanwezigen, die al meer dan uur uit de handen van de zwoegende artiesten aten, te ontwaken. Dit was hun laatste optreden in ons landje, want ze trekken naar de studio voor hun zesde album. Opnieuw iets om naar uit te kijken!

“De éérste Goezot int Hofke-dag zat er al op en onmiddellijk na Black Box Revelation slapengaan was niet vanzelfsprekend. Wij vonden in Turnhout op de markt nog een café dat (gelukkig) open was en met De Rumoerige Roodborst, vingen we een frisse, fruitige, licht hoppige roodkleurige, die je wel deed dromen…”.

Eric Schuurmans

foto © Manon Houtackers

meer foto © Manon Houtackers